Jakie drewno sprawdzi się na podłodze w łazience?
Także wizualnie nic tak naprawdę nie zastąpi naturalnego uroku prawdziwych słojów czy też sęków. Drewniana podłoga w łazience ociepli wnętrze i nada pomieszczeniu eleganckiego charakteru. Pozwoli też zachować harmonię między wyglądem posadzki a drzwi lub okładziny, a także zastosować ten sam materiał co np. na posadzce w korytarzu. Musimy jednak pamiętać, że jest ona wprawdzie wyjątkowo piękna, lecz jednocześnie wymagająca.
Materiał, który nie nadaje się do wilgotnych pomieszczeń?
Bardzo często rezygnujemy z drewnianej podłodze w łazience ze względu na jej nieunikniony kontakt z wodą. Nic bardziej mylnego! Dobrze dobrany gatunek w połączeniu z odpowiednim zabezpieczeniem desek uchroni je przed działaniem wilgoci oraz wody. Z płytek śmiało mogą zrezygnować więc także rodzice, których pociechy każdego wieczora przeżywają podczas kąpieli prawdziwie morskie przygody.
Które gatunki drewna można stosować w łazienkach?
Mając na uwadze ciągły kontakt z wilgocią podczas wyboru gatunku drewna do łazienki, należy szczególnie przyjrzeć się jego parametrom. Najistotniejszymi z aspektów będą w tym przypadku twardość oraz skurcz. Im niższa będzie kurczliwość, tym bardziej stabilne będą później deski lub klepki i będą się mniej odkształcać w trakcie eksploatacji. Odkształcone byłyby bardziej podatne na pęknięcia, w których mógłby zacząć rozwijać się grzyb.
Mimo trudnych warunków panujących w wilgotnych pomieszczeniach, a co za tym idzie, mimo dużych wymagań względem drewnianej podłogi w łazience, mamy naprawdę duży wybór gatunków odpowiednich dla tego typu pomieszczeń.
Z tych występujących w Polsce zaleca się na podłogi w łazience drewno:
– dębowe,
– modrzewiowe,
– jaworowe,
– bukowe.
Dla przykładu dąb, według skali Brinella, ma współczynnik twardości na poziomie 3,7, a współczynnik paczenia – 3,9.
Egzotyczne gatunki same w sobie przystosowane są już w dużej mierze do obcowania z wilgocią. Cechują się większą zawartością żywic, a także mają w sobie zawarte specjalne, naturalne olejki zwiększające ich odporność. Są także z reguły nieco twardsze niż chociażby nasz rodzimy dąb. Spośród egzotycznych gatunków warto zdecydować się na:
– tek,
– wenge,
– cedr,
– iroko,
– badi,
– merbau,
– jatobę,
– doussie,
– lapacho,
– padouk.
Merbau to przykładowo współczynnik twardości 5 według skali Brinella oraz współczynnik paczenia wynoszący jedynie 1,7. Tek ma natomiast współczynnik twardości wynoszący 3,5, a współczynnik paczenia 2,1.
Lite czy warstwowe deski?
Decydując o rodzaju posadzki, przy drewnianej podłodze w łazience warto postawić na większe elementy. Sprawdzą się więc zarówno deski, jak i parkiet z dużych klepek.
Przy odpowiednim doborze drewna, na podłodze w łazience położyć można ze względu na ich jednolitą strukturę deski lite. Krzyżowe ułożenie warstw i dobrze wykonane klejenie, które zminimalizują skurcz, sprawią, że z powodzeniem możemy zastosować także deski warstwowe, np. barlineckie.
Także montaż i impregnacja mają znaczenie.
Naturalnie bez względu na wybrany gatunek oraz typ posadzki nie wolno zapominać o jej stosownym zabezpieczeniu.
Drewnianą podłogę w łazience należy przykleić do podłoża za pomocą elastycznego kleju dedykowanego wilgotnym pomieszczeniom, takim jak kleje poliuretanowe lub MS polimery. Poza tym podłoże powinno zostać wcześniej zagruntowane za pomocą hydroizolacji – np. folii w płynie.
Spoiny należy wypełnić specjalnym elastomerem, który nie pozwoli wodzie wnikać między deski, co mogłoby doprowadzić do ich wypaczenia lub pojawienia się grzybów. Same deski lub klepki należy natomiast zaimpregnować (także od spodu i na płaszczyznach cięcia) olejem oraz woskiem ochronnym. Powłoka zabezpieczająca wykonana z lakieru mogłaby z czasem popękać na stykach poszczególnych elementów.
